Кои се ефектите од фибергласот врз човечкото тело?

Поради кршливоста на стаклените влакна, тие се кршат на пократки фрагменти од влакна. Според долгорочните експерименти спроведени од Светската здравствена организација и други организации, влакната со дијаметар помал од 3 микрони и сооднос на ширина и висина поголем од 5:1 можат да се вдишат длабоко во човечките бели дробови. Стаклените влакна што ги користиме најчесто се генерално со дијаметар поголем од 3 микрони, па затоа нема потреба премногу да се грижиме за опасностите по белите дробови.

Студии за растворање in vivo настаклени влакнапокажаа дека микропукнатините присутни на површината на стаклените влакна за време на обработката ќе се прошират и продлабочат под дејство на слабо алкални белодробни течности, зголемувајќи ја нивната површина и намалувајќи ја цврстината на стаклените влакна, со што се забрзува нивната деградација. Студиите покажаа дека стаклените влакна целосно се раствораат во белите дробови за 1,2 до 3 месеци.

Според претходни истражувачки трудови, долготрајната изложеност (повеќе од една година во двата случаи) на стаорци и глувци на воздух што содржи високи концентрации на стаклени влакна (повеќе од сто пати од производствената средина) немала значаен ефект врз белодробната фиброза или инциденцата на тумор, а само имплантацијата на стаклени влакна во плеврата кај животните открила фиброза во белите дробови. Нашите здравствени истражувања на работниците во предметната индустрија за стаклени влакна не откриле значително зголемување на инциденцата на пневмокониоза, рак на белите дробови или белодробна фиброза, но откриле дека белодробната функција кај споменатите работници била намалена во споредба со општата популација.

Иакостаклени влакнаСамите по себе не претставуваат опасност по животот, директниот контакт со стаклени влакна може да предизвика силно чувство на иритација на кожата и очите, а вдишувањето на честички прашина што содржат стаклени влакна може да ги иритира носните патишта, трахеата и грлото. Симптомите на иритација обично се неспецифични и привремени и може да вклучуваат чешање, кашлање или свирење во градите. Значителната изложеност на фиберглас во воздухот може да ги влоши постоечките состојби слични на астма или бронхитис. Општо земено, поврзаните симптоми исчезнуваат сами од себе кога изложеното лице ќе се оддалечи од изворот нафибергласза одреден временски период.